10 jarig MBGCN jubileum feest
Het MB GCN Familieweekend op Fursten Forest. Traditioneel het laatste evenement voor het zomerreces. En, niet overdreven dat ook dit jaar wederom een top succes was met bijna 100 personen, en ruim 30 G’s.
Het 10-jarig jubileum, die MBGCN dit weekend vierde, zal daar misschien ook wel iets mee te maken hebben gehad. De organisatie pakte uit, met ondersteuning van Mercedes-Benz CAC Turnhout, door een goodie bag voor elke deelnemende wagen uit te delen en het aanbieden van een voor de 3e keer wederom fantastische BBQ geleverd door Bertils Catering. Dit jaar met een enorme spies van ruim 10 kilo verschillende soorten vlees. De BBQ was het enigste moment dat het redelijk stil was.
Hoe verliep het weekend? Vrijdag was de organisatie al ter plaatse om alles op te zetten voor de ontvangst bij opening van
het park op zaterdagochtend.
Het was al vlot lekker druk. Na dat de deelnemer een plekje op de het sporterrein had gezocht, en de slaapplaats voor de nacht had klaargemaakt, ging vrijwel iedereen het terrein van 400Ha verkennen. Perfect, zo kon de organisatie beginnen met het maken van de lunch. Onder leiding van Ben, ondersteund door Emma werd de beroemde verse soep van Ben (met 4 extra vrijwilligers voor het draaien van soepballen) gemaakt. De broodjes frikandel en kroket werden gretig afgenomen. Door de zomerse weervoorspellingen was er extra vocht, vooral water, ingeslagen. Uitdrogen was niet mogelijk.
Na de lunch was er een trial, voertuig behendigheid parcours, voorzien. In de ochtend uitgezet door Rink en Chris, ondersteund door Tweetie. Een leuk parcours waar de paaltjes op 2m20 uit elkaar waren gezet om het voor iedereen van de bijna 20 deelnemers haalbaar te maken om zijn/haar behendigheid en voertuigbeheersing te tonen. Regelmatig was één van de, of beide, paaltjes vervangen door een boom of hoge wal. De laatste bocht in het parcours was een heuse hairpin meer geschikt voor tweewielers afgebakend met al dan niet flexibele bomen. Echt even een moment om heel voorzichtig met alle pedalen om te gaan, zowel voor- als achteruit. Het was vooral hier waar de deelnemers helemaal vergaten dat het ging om zo min mogelijk punten te scoren. Bij het optellen van de punten bleek al snel dat niet iedereen de laatste bocht had gezien (in gedirigeerd werd). Onze stelling “iedereen die weinig strafpunten voor achteruitrijden heeft is de hairpin niet gepasseerd” viel al snel in duigen na alle strafpunten te hebben bestudeerd. Dit had de organisatie nog niet eerder meegemaakt een moest er een oplossing worden verzonnen. Tijd om hierover goed na te denken zou zich pas zondag na het ontbijt aandienen. De uitkomst was dat ze van mening was dat elke deelnemer gewonnen heeft. Cliché misschien maar waar bij de meeste deelnemers de adrenaline piekte, en soms ook de strafpunten, was er een andere equipe waar de leerling de meester overtrof, nl. persoonlijke overwinningen. Desalniettemin is er besloten de winnaars een herinnering toe te sturen. Waarover later meer.
Tegen het eind van de middag zat vrijwel iedereen in de schaduw onder de partytenten of lekker in het zonnetje ernaast. Onder genot van een gekoeld drankje gingen er spannende, leuke, soms sterke verhalen de ronde. Er hing een uitermate gezellige sfeer. Kinderen, ook dit jaar weer goed vertegenwoordigd, vermaakten zich ook met nieuwe vriendjes en vriendinnetjes.
Na een kort woord van de voorzitter opende hij de BBQ door iedereen uit te nodigen voor het feestmaal. Er was genoeg voor iedereen. Frisse salades uit eigen keuken, brood, verschillende soorten gemarineerd vlees, en lekkere sauzen. De tijd vloog voorbij factor 2. Voor velen was het al laat toen ze hun matras opzochten.
Op zondagochtend regende het waardoor het leek dat iedereen langer in bed bleef. Op een uitzondering na, die niet meer rechtop kon komen na een nachtje op de harde grond te hebben geslapen. Een levensles om nooit meer te vergeten: ventiel dichtdraaien bij een vanzelf opblazend matras.
Na dat de laatste druppels waren gevallen werd het vlotjes druk voor het ontbijt onder leiding van Johan, ondersteund door Peter en Emma. Ben speelde voor Barista. Hier ook een traditie, naast zoete en hartig broodbeleg, roerei met spek. Na het ontbijt ging ieder zijn weg. Sommige pakten in, anderen gingen nog voor een rondje op het terrein. Voor de organisatie was het tijd om op te ruimen. Met de nieuwe clubtrailer ging dat dit jaar een stuk vlotter en rond het middaguur was deze klaar om te vertrekken.
Fijne vakantie en tot bij het volgende evenement in september.
De vakkennis van de monteurs van Cor Millenaar werd weer danig aan de tand gevoeld. Hoe gaat iets los? Wat moet er allemaal los om er bij te komen? Welke olie moet er in? Met de vergaarde kennis werd er dan vrolijk verder gesleuteld. Tussen de middag was er de vertrouwde soep van onze Ben, die er zelf helaas niet bij was, maar toch goed voor ons heeft gezorgd !!
